निरज बलामी
मैले ‘अ’ भन्दा
ऊ ‘अनार’ भन्दै कराउँथ्यो
मैले ‘क’ बोल्दा
ऊ ‘कलम’ भन्दै चिच्याउँथ्यो
मैले 'A' भन्दा
ऊ 'Apple' भन्दै उफ्रन्थ्यो
यात्राको एउटा मोडमा
भेट भएको छ फेरि
टाढा भइसकेका अनुहारका आँखा
जुधेका छन् फेरि
चंचल थियो ऊ
शान्त छ
बोलक्कड थियो ऊ
शिष्ट छ
म अझै मास्टर छु स्कूलको
उसको स्थान विशिष्ट छ
पढाएका दिनहरु सम्झिँदै, गुन्दै
माया गरेका क्षणहरु सम्झिँदै, रमाउँदै
गाली गरेका पलहरु सम्झिँदै, खुम्चँदै
म सोध्छु
‘बाबु के छ?’
ऊ हेर्छ पुलुक्क मेरो अनुहारमा र बोल्छ
‘माफ गर्नुहोस् महाशय,
मैले चिनिनँ,
तपाईँ को हुनुहुन्छ ?’
ऊ ‘अनार’ भन्दै कराउँथ्यो
मैले ‘क’ बोल्दा
ऊ ‘कलम’ भन्दै चिच्याउँथ्यो
मैले 'A' भन्दा
ऊ 'Apple' भन्दै उफ्रन्थ्यो
यात्राको एउटा मोडमा
भेट भएको छ फेरि
टाढा भइसकेका अनुहारका आँखा
जुधेका छन् फेरि
चंचल थियो ऊ
शान्त छ
बोलक्कड थियो ऊ
शिष्ट छ
म अझै मास्टर छु स्कूलको
उसको स्थान विशिष्ट छ
पढाएका दिनहरु सम्झिँदै, गुन्दै
माया गरेका क्षणहरु सम्झिँदै, रमाउँदै
गाली गरेका पलहरु सम्झिँदै, खुम्चँदै
म सोध्छु
‘बाबु के छ?’
ऊ हेर्छ पुलुक्क मेरो अनुहारमा र बोल्छ
‘माफ गर्नुहोस् महाशय,
मैले चिनिनँ,
तपाईँ को हुनुहुन्छ ?’
२०६५/०४/०३(गुरुपूर्णिमा)
(साहित्य सुस्केराको तेस्रो शृङ्खलामा वाचित)
No comments:
Post a Comment