एकल यात्री
थाके पनि गोडाहरु
गले तापनि शरीरहरु
खाइए पनि ठक्कर
प्रत्यक पाइलामा
अल्मलिए पनि बाटाहरु
प्रत्यक भोडमा
म सार्न छाड्दिन पाइला
म हिँड्न छाड्दिन यात्रा ।
आइपरे तापनि दु:खहरु
खानु परे ता पनि हण्डरहरु
झर्नै परे पनि प्रत्यक चाढाइमा
ओर्लनै परे पनि प्रत्यक उक्लाइमा
म चढ्न छाड्दिन शिखर
म उक्लिन छाड्दिन पहाड ।
अस्ताए पनि सूर्य
ओर्ले पनि घाम
छोपे पनि धर्ती रातले
डुबे पनि वस्ती अन्धकारमा
म गर्न छाड्दिन
विहानीका कल्पनाहरु
म देख्न छाड्दिन उज्याला सपनाहरु
थाके पनि गोडाहरु
गले तापनि शरीरहरु
खाइए पनि ठक्कर
प्रत्यक पाइलामा
अल्मलिए पनि बाटाहरु
प्रत्यक भोडमा
म सार्न छाड्दिन पाइला
म हिँड्न छाड्दिन यात्रा ।
आइपरे तापनि दु:खहरु
खानु परे ता पनि हण्डरहरु
झर्नै परे पनि प्रत्यक चाढाइमा
ओर्लनै परे पनि प्रत्यक उक्लाइमा
म चढ्न छाड्दिन शिखर
म उक्लिन छाड्दिन पहाड ।
अस्ताए पनि सूर्य
ओर्ले पनि घाम
छोपे पनि धर्ती रातले
डुबे पनि वस्ती अन्धकारमा
म गर्न छाड्दिन
विहानीका कल्पनाहरु
म देख्न छाड्दिन उज्याला सपनाहरु
(साहित्य सुस्केराको आठौँ शृङ्खलामा वाचित)