दुई गजल

सुन्दर शिरीष

जसले बढी पानी भर्छ उसकै भाँडो रीत्तो किन
जो बनाउँछ बाटोघाटो उही हिँड्दा भित्तो किन ?

जो भिजाउँछ पसिनाले यो धर्तीको माटो
उसकै जीवन सखाप पार्दै उसकै उछित्तो किन ?

एक पेट खान पाउने लाउनै एकै धरो
त्यसको लागि राख्नुपर्ने आफ्नै जीवन धितो किन ?

ओ निमुखा ओ गुरुवा अझै तिमीले बुझ्या छैन
जो खान्छ चुसी तिम्लाई उस्कै मनमनितो किन ?

(साहित्य सुस्केरा को तेस्रो शृङ्‍खलामा वाचित)